Wednesday, March 21, 2012

رباعيات .. فلسفات فارغة







ياللى من بين عنيكى النور شق وبرق

ولجل خاطرك القلب دق وخفق

سكنتى فيا .. وغبتى معرفش ليه

قاتلنى طول الانتظار وقرب يموتنى القلق



===========================


حبيت .. وأتارينى محبتش حد

وكنت عايش سر ميعرفوش أى حد

لما كانت جنبى رسمت حلم الحياة

ولما بعدت .... خفت ليكون بجد


=========================


شفتك بتضحكلى لاقيتنى يومها سعيد

قولت همشيلك .. ومرجعش تانى وحيد

قربت ..!!.. باين لأ مقربتش

مكنتش بمشى ! ولا أنت اللى كنت بعيد



=============================


قالوا بين اللقا والفراق قنطره

وفنار بنوره يلم شمل النطوره

لكن الحكاية ليها سر بسيط

مهما مشيت .. خطوتك بترجع ورى


=======================


ياه لو كنت موج وكان قلبك جزيرتى

أتوه وأرجع أنسى فيه غربتى وحيرتى

قلت لو أجرب وأشوف هشعر بإيه

روحت ولما جيت ... لاقيتك رحلتى



=========================


شوفتك لاقيت فيكى الأمل والدفا

تبتسمى يبقى الحزن زال واختفى

قربتى منى لكنى خوفت ألمسك

انتى بجد .؟؟ ولا هتبقى بردو مزيفة .؟



========================


يا نجمة بيكى اهتديت وليكى اتملكت

يا حلوه خلصت فيها الكلام والوقت

يا ورده نفسى أعرف رحيقك إيه

دنيت مليت قلبى بهواكى ... اتخنقت


======================


هو انتى شطى ولا دوامة غرق

انتى الأمان ولا احساس القلق

هو انتى شكى ولا خوفى ولا انتى مين

من كتر حيرتى بقيت فى هواكى متعلق


==========================



حلمت بيكى راكبه فوق أجمل فرس

تهتف حوالكى ناس وعلى صفين واقفين حرس

حاولت أنادى كتير بس خفت

صوتى يضيع وسط مليون سقفه وجرس



==========================


قطر داير مستنى آخر محطاته

غريب أو تايه أو هى إيه ذاته

قلب انكسر وزيه زى البشر

ولساه بيرحل مع إن كل ركابه ماتوا


=================


ورقة خدها الهوى للدوامات

مكتوب عليها كلام بقى ذكريات

لقاها طفل كرمشها ومشى

ويفيد بإيه الكلام لو صاحبه .. مات


=====================


زمان .. كانت صورنا فى البراويز

وسط الشجر فـ يوم شاتى ولذيذ

فات الزمن .. وصورتنا لسه شباب

وبقينا اللى كنا شباب .. عواجيز



====================


قبل ظهور أول خيوط النهار

والشمس واقفة قاتلها طول الانتظار

رسمت سهم قاصد ناحيك

شايل حروف الشوق من نور ونار

==============


K@ReeM


=============


جميع الحقوق محفوظة

تعرفون هذا لدرجة الملل , فلا داعى فى كل مره ان نذكر أنفسنا بذلك

No comments: